De spoordam wordt nu onbegaanbaar overgroeid en het paadje dat ik
volg (nouja, eigenlijk volg ik de fietsspoor) loopt nu door het bos
parallel aan de spoordam. Beide eindigen in een weilandje.
De bovengrondse spanningskabels geven aan dat ik inmiddels in Duitsland
ben, ondertussen moet ik de grens gepasseerd zijn.
De spoorlijn liep aan de andere kant
van het huisje langs, maar daar is hier weinig meer van te zien.
De spoordam is weggeploegd in het weiland maar aan de andere kant
van het weiland, aan de rand van het bos, vind ik weer een duiker.
Ongeveer een meter weggeploegd in
de loop der jaren. Vraag me af hoe snel dat gaat, volgens mij behoorlijk
snel.
De spoorlijn loopt hier weer als een verwilderd pad door het bos.
Na het bosje is de spoorlijn gemakkelijk
terug te vinden met deze bult in het landweggetje.
Na een spoorwegkruising is de spoordam even wat moeilijker te zien
en loopt een stukje parallel aan de Eschhegge. Deze wordt dan overgestoken
waarna de spoorlijn weer een onverhard fietspad is.