| Een stationsgebouw heeft Bocholt niet meer. Een dieseltreintje, dat een 1-uursverbinding onderhoudt, komt net binnengekachelt als ik foto's aan het maken ben. Kennelijk was er ook ooit een eilandperron, het tunneltje hierheen is nu aan de ene kant afgesloten met een soort kooi en aan de andere kant heeft men er een of andere bak overheen geplaatst. |
 Station Bocholt |
 Deur zat, niet geheel onverwacht, op slot. |
 De goederenloods staat er nog wel, al wordt hij duidelijk niet meer (regelmatig) gebruikt. |
| Aan de andere kant van het station takt nog een spoorlijn af, tegenwoordig een industrieaansluiting maar vroeger liep dit door naar Isselburg en Empel. Deze heb ik nog even van dichterbij bekeken. Kennelijk wordt het nog wel gebruikt, de prut en sneeuw was recentelijk nog uit het spoor bij een spoorwegovergang gereden. Het orginele plan was om deze spoorlijn vandaag te gaan volgen, maar nu ik de spoorbaan naar Borken ontdekt heb besluit ik die daarvoor inplaats te gaan nazoeken. |
|
|
|
Bocholt is vrij rijk aan fabrieksschoorstenen. Alle schoorstenen
die ik zie zoek ik op, hopend op een oud vervallen fabriekscomplex.
'Helaas' zijn de fabrieken allemaal nog in bedrijf. (Op 1 na dan,
een textielmuseum, dat er echter zo nieuw uitziet dat het of net
gebouwd is of op een verschrikkelijke manier gerestaureerd. Blinkend
schoon, vers in de verf, sneeuwwitte voegen, met een restaurantje
en gezellige terrasjes voor bezoekers.) Het vervolg van dit spannende verhaal kun je lezen in Bocholt - Borken # |
