De tramlijn is de Hitzumerweg al dicht genaderd
als ik dit bruggetje tegenkom. De molenromp op de achtergrond maakt het
'vergane glorie' plaatje compleet.
Van dichterbij bekeken. De H-profielen zullen
niet origineel zijn, van de grote bevestigingsbouten en -ijzers op de voorgrond
weet ik het niet. Het voetbruggetje linksachter leidt naar een hoogspanningsmast
en zal dus uit modernere tijden stammen.
Hierbij stel ik dat bij deze verdachte
knik in de sloot de tramlijn zich bij de weg naar Achlum voegde (maar
zeker weet ik het niet).
Kijkende naar de brede weg plus vrijliggend
fietspad plus brede berm denk ik dat de tramlijn langs de weg lag op een
eigen baan en zijn ruimte niet hoefde te delen met andere weggebruikers.
Ook aan het begin van de bebouwde kom van
Achlum is nog een brede berm maar al snel wordt het krapper. De brug over
de Achlumer vaart zal de tram wel hebben moeten delen met het wegverkeer.
Tegenwoordig is het brugdek van beton, wellicht was het vroeger een ophaal-
of draaibrug.
In het centrum van Achlum kon ik niet zoveel
restanten van de tramlijn terugvinden, daarom heb ik er helaas geen foto's
gemaakt. Jammer, want anders had ik die foto's mooi kunnen vergelijken met
bovenstaande historische foto die Ruud Hendriks mij toestuurde. Op http://www.achlum.info
zijn meer oude foto's met de tram te zien.
Na Achlum gaat de trambaan in een rechte
lijn door het veld naar Arum.
Vanuit Achlum ligt een trekkerspoor op de
oude tramlijn waardoor het een tijdlang gemakkelijk te volgen is.
De leugenbank voor de Achlumer kerk zit
vol op deze mooie zondag.
Nog een keer terugkijkend richting Achlum.
Een brede sloot blokkeerde de route zodat ik weer een flinke omweg moest
maken.