De aansluiting op het rangeerterrein
aan de westkant van de brug is afgesloten met een stel gekruiste dwarsliggers.
Het oude armsein is vastgezet met
een ketting
Doorkijkje
Terug naar onze fietsen aan de andere kant van de Maas. Tussen viaduct
en de eerste spoorwegovergang is het spoor begroeid met bomen.
Dit is de eerste, en een van de weinige,
gelijkvloerse kruisingen in die we tegenkwamen. En ik ben niet overreden.
Na de weg loopt het spoor over deze
aparte brug. De brug ligt schuin op drie vierkante stalen balken over
wat wel een sluiskolk lijkt, al kon ik geen sporen van sluisdeuren
vinden.
Hierna volgde als verrassing een overgroeid rangeerterrein. De afmetingen
waren door het geboomte niet te overzien maar ik meende dat we na
wat geworstel door struikgewas op 6 naast elkaar liggende sporen kwamen.
Hier en daar waren, zo op het eerste gezicht volkomen willekeurig,
stukken opgeruimd of aan de kant gesmeten.
Ah, berken.
Hier lijkt men een strook bos gekapt
te hebben, om volkomen onduidelijke reden.